Anoreksja to wyjątkowo groźna choroba, która zbiera swoje żniwo przede wszystkim wśród osób bardzo młodych. Chociaż zaburzenie to diagnozowane jest najczęściej między 14 a 18 rokiem życia, to najczęściej każdy z pacjentów w swojej historii może zwrócić uwagę na to, że pierwotne przyczyny choroby leżą wiele lat wcześniej. Kłopoty z samoakceptacją lub akceptacją otoczenia oraz stawianie sobie nienaturalnie wysokich celów jeśli chodzi o wygląd fizyczny – przeważnie nasilają się we wczesnym wieku nastoletnim. Niezrozumienie presji społecznej czy ślepe przyjmowanie wzorców kulturowych zaczerpniętych z popkultury i mediów masowych – przyczynia się do tego, że nastolatki coraz częściej postrzegają same siebie przez pryzmat swojego wyglądu fizycznego.
Leczenie anoreksji w perspektywie wielu dekad
Niska masa ciała stawiana bywa natomiast w wielu dziełach kultury i mediów jako wzór, więc zagładzanie się, stosowanie opresyjnych reżimów treningowych lub żywieniowych staje się coraz powszechniejsze wśród coraz młodszych osób. To sprawia, że leczenie anoreksji powinno zaczynać się nie tylko jako wcześniejsze diagnozowanie tych zaburzeń u nastolatków, ale także jako samo reformowanie kultury, sztuki i mediów pod tym kątem oraz edukowanie dzieci od najmłodszych lat – co jest wzorcem do naśladowania, a co jest tylko modą lub szkodliwym trendem. Tylko i wyłącznie mądrze zaplanowana strategia prozdrowotna dla społeczeństwa jest w stanie sprawić, że zarówno młodzi ludzie jak i ich rodzice lepiej zrozumieją wszystkie mechanizmy stojące za tym, że dzieci podejmują decyzje o tak restrykcyjnym prowadzeniu swojej diety.
Restrykcyjna dieta i zaburzenia bulimiczne
W ujęciu czysto klinicznym istnieją dwa rodzaje zaburzeń odżywiania, które klasyfikuje się właśnie jako anoreksję – są to zaburzenia restrykcyjne bądź bulimiczne. W pierwszym przypadku leczenie anoreksji bywa w teorii łatwiejsze, ponieważ osoba dotknięta tą formą anoreksji używa bardzo restrykcyjnej diety do wychudzania swojego ciała. Argumenty zdrowotne i stała opieka profesjonalnego dietetyka są jednak w stanie zdziałać tutaj cuda w połączeniu z terapią psychologiczną. W przypadku bulimików epizody wygładzania organizmu przeplatane są epizodami obżarstwa i tutaj niekiedy do przepracowania są o wiele głębsze zaburzenia emocjonalne i psychologiczne, przed przystąpieniem do zmiany diety lub kuracji farmakologicznej.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!